Μειωμένη Απόδοση για τους Bong Joon-ho και Park Chan-wook: Δυσκολεύονται να φτάσουν τα 3 εκατομμύρια θεατές

Είναι τα '3 εκατομμύρια' ένας τόσο μακρινός αριθμός; Παρά τη φήμη τους ως 'μεγαθήρια', οι τελευταίες ταινίες των Bong Joon-ho και Park Chan-wook, 'Mickey 17' και 'It Can't Be Helped' αντίστοιχα, δυσκολεύονται να ξεπεράσουν αυτό το όριο θεατών στη Νότια Κορέα.

Αμφότερες οι ταινίες δεν υστερούν σε ποιότητα. Παρόλο που μπορεί να υπήρχαν κάποιες διαφωνίες, πολλοί σινεφίλ τις θεωρούν εξαιρετικά έργα. Αν δεν είναι οι κορυφαίες όλων των εποχών, σίγουρα ανταποκρίνονται στο όνομα των δημιουργών τους.

Ωστόσο, οι εμπορικές επιδόσεις είναι απογοητευτικές. Ένας αριθμός γύρω στα 5 εκατομμύρια θα θεωρούνταν ικανοποιητικός τόσο από το κοινό όσο και από τη βιομηχανία του κινηματογράφου. Η πραγματικότητα, όμως, είναι μόλις 3 εκατομμύρια. Εκ των υστέρων, υποστηρίζεται ότι οι ταινίες δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν την 'επιθυμητή ταινία' που ζητά η εποχή.

Ένας παράγοντας της κινηματογραφικής βιομηχανίας ανέλυσε: "Πρέπει να εξετάσουμε τα στοιχεία που ελκύουν το κοινό. Το πιο σημαντικό για την επιτυχία είναι αυτό που 'θέλει' να δει το κοινό. Όπως πάντα, η διασκέδαση είναι ο νούμερο ένα παράγοντας."

Το 'Mickey 17', που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο, και το 'It Can't Be Helped', που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο, επικρίνονται για την υπερβολική τους φιλοσοφική διάσταση. Και οι δύο σκηνοθέτες δίνουν έμφαση στη συμβολική σκηνοθεσία. Οι χαρακτήρες στο 'Mickey 17', που θυμίζουν την οικογένεια Trump, έχουν έντονο πολιτικό χρώμα, και η μορφή και η συμπεριφορά του εξωγήινου 'Creeper' είναι μάλλον ακατανόητες. Η πρόθεση του σκηνοθέτη απαιτεί βαθιά σκέψη για να γίνει κατανοητή.

Το ίδιο ισχύει και για το 'It Can't Be Helped'. Στη διαδικασία της αφήγησης της ανασφάλειας της μεσαίας τάξης, τα κίνητρα του Mansu (Lee Byung-hun) να συνεχίζει να πηγαίνει στο εργοστάσιο, ακόμη και σκοτώνοντας ανθρώπους, είναι αδύναμα, και το νόημα πολλών συμβολικών σκηνών καθιστά δύσκολη την αποδοχή της ιστορίας. Ως αποτέλεσμα, αναλύεται ότι το κοινό, αισθανόμενο ένα εμπόδιο, δεν προσήλθε στους κινηματογράφους.

Ένας άλλος παράγοντας της βιομηχανίας επισήμανε: "Δεν είναι μόνο κρίση των κινηματογράφων, καθώς η ιαπωνική anime και το 'F1 The Movie' έχουν γνωρίσει επιτυχία. Πρέπει να εστιάσουμε στο 'τι' είδους ταινίες θέλει να δει το κοινό 'στον κινηματογράφο'. Πρέπει να ικανοποιούν τουλάχιστον έναν παράγοντα: διασκέδαση, αξία ή φανατισμό."

Το 'F1 The Movie' είχε πάνω από 5,2 εκατομμύρια θεατές, και το 'Demon Slayer' κατέκτησε την πρώτη θέση σε έσοδα με 5,47 εκατομμύρια θεατές. Αυτές οι ταινίες προβάλλουν την εντυπωσιακή κλίμακα και τα λαμπερά οπτικά εφέ τους, αντί για φιλοσοφικά μηνύματα. Αυτό δείχνει ότι το κοινό επιθυμεί να βιώνει απόλαυση παρά προβληματισμό μέσα από τις ταινίες.

Το 'Mickey 17' έχει συγκεντρώσει 3,01 εκατομμύρια θεατές συνολικά (βάσει της Ενιαίας Τηλεοπτικής Πύλης Πληροφοριών του Συμβουλίου Κινηματογράφου της Κορέας), ενώ το 'It Can't Be Helped' έχει φτάσει τους 2,79 εκατομμύρια. Αν αυτό σημαίνει ότι ακόμη και οι 'μεγάλοι' σκηνοθέτες που θέτουν κοινωνικά θέματα μέσω της κινηματογραφικής γλώσσας αποτυγχάνουν εμπορικά, τότε ίσως είναι μια 'αναπόφευκτη' κατάσταση.

Οι Κορεάτες χρήστες του διαδικτύου εκφράζουν απογοήτευση για τα χαμηλά νούμερα θεατών, παρά τη φήμη των σκηνοθετών. Κάποιοι σχολιάζουν ότι οι ταινίες ήταν πολύ φιλοσοφικές ή δύσκολες στην κατανόηση, ενώ άλλοι προτιμούν την καθαρή διασκέδαση που προσφέρουν πιο εμπορικές παραγωγές.