
Η Ζωή της Ιδιοφυΐας: Το Δράμα του Μότσαρτ και του Σαλιέρι Επί Σκηνής
Σας έχει τύχει να ακούσετε μια μελωδία που ξυπνά αναμνήσεις; Από νανουρίσματα στην παιδική ηλικία, μέχρι τις στιγμές της πρώτης αγάπης και τις κοινές σας αναμνήσεις με κάποιον αγαπημένο.
Αυτές οι στιγμές μπορεί να είναι ηχώ του παρελθόντος, αλλά για τους μουσικούς γίγαντες των αιώνων, τον Αντόνιο Σαλιέρι και τον Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, ίσως να μην ήταν οι ίδιες. Η σύνθετη σχέση τους ζωντανεύει τώρα στη θεατρική παράσταση 'Αμαντέους'.
Αν και μπορεί να φαίνεται μια βαθιά ανθρώπινη αντίδραση, εδώ έγκειται το όριο της ανθρώπινης ικανότητας. Το έργο βουτά βαθιά στα συναισθήματα που γεννήθηκαν στη σχέση αυτών των δύο τιτάνων.
Από το οικείο τραγούδι «Μικρό Αστέρι» που ακούγατε ως παιδί, μέχρι τις δοκιμασίες που μπορεί να είχατε στα μαθήματα μουσικής με τις όπερες «Οι Γάμοι του Φίγκαρο» και «Ο Μαγικός Αυλός», το έργο αφηγείται την ιστορία πίσω από αυτά τα διαχρονικά αριστουργήματα.
Το «Αμαντέους», βασισμένο στο θεατρικό έργο του αναγνωρισμένου Βρετανού δραματουργού Πίτερ Σέιφερ, είναι μία από τις πολλές ερμηνείες της σχέσης μεταξύ Σαλιέρι και Μότσαρτ. Αυτή η σκηνοθεσία μας παρουσιάζει μια ιστορία όπου ο Σαλιέρι, οδηγούμενος από την υπερβολική ζήλια και φθόνο, ωθεί τον Μότσαρτ στην απελπισία.
Τελικά, αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες των ανθρώπινων περιορισμών, της επιθυμίας και της αλαζονείας που οδηγούν στην καταστροφή.
Το έργο ξεκινά με έναν άνδρα που αισθάνεται ζήλια για ένα ιδιοφυές παιδί μόλις 10 ετών. Ειρωνικά, πρόκειται για έναν ενήλικα που παλεύει με την αυτοεκτίμησή του εξαιτίας ενός παιδιού. Σήμερα, θα συνιστούσαμε συμβουλευτική ψυχολόγου, αλλά εκείνη την εποχή, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει το μέλλον.
Ο Σαλιέρι, ο ίδιος μια σεβαστή προσωπικότητα, επέλεξε να στείλει ένα άτομο με μεγαλύτερες δυνατότητες προς την καταστροφή του, για χάρη της δικής του επιβίωσης.
Η παράσταση διαθέτει δυνατές ερμηνείες: ο Kwon Ho-san, ο Kwon Yul και ο Kim Jae-wook ως ο φτωχός αλλά επιτυχημένος συνθέτης της αυλής Αντόνιο Σαλιέρι, και ο Moon Yu-gang, ο Choi Jung-woo και ο Yeon Yoo-seok ως ο θεϊκά προικισμένος Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ.
◇ Ο Κρυμμένος Πόνος Πίσω από Όμορφες Μελωδίες
«Τικλ, τικλ, μικρό μου αστέρι, όμορφα φωτίζεις»
Ο μουσικός κόσμος του Μότσαρτ ξεδιπλώνεται, αναμεμειγμένος με χορό, κάνοντας την εμπειρία σαν να παρακολουθεί κανείς ταινία.
Οι κινήσεις στη σκηνή, καθοδηγούμενες από φως και χρυσές σκάλες, μας τραβούν μέσα στο κάδρο της ταινίας.
Ανάμεσα στο εκφυλισμένο και το σκοτεινό, το φωτεινό και το σκοτεινό, στέκεται ο «τρελός» Μότσαρτ, εκφρασμένος μέσα από λέξεις και σκέψεις. Ο Σαλιέρι τον βλέπει ως θεϊκό εργαλείο, ένα ον που «δεν τολμά» να αγγίξει.
Ό,τι αισθάνεται ο Σαλιέρι είναι μόνο μίσος και περιφρόνηση, και η «καθημερινότητά» του χαρακτηρίζεται από στασιμότητα.
Παραδόξως, ο Σαλιέρι ήταν ένας αναγνωρισμένος μουσικός, αγαπητός από τον βασιλιά. Αλλά πίσω από την πρόσοψη κρυβόταν μια σάπια καρδιά, ενώ οι μουσικές του παρτιτούρες ήταν άψογες.
Όμως, βλέποντας τον Μότσαρτ, του οποίου η μουσική ήταν αψεγάδιαστη, ο Σαλιέρι συνειδητοποίησε τη δική του έλλειψη.
Ανοίγουν οι πύλες του ουρανού και της κόλασης. Ο σταυρός στη σκηνή συμβολίζει τόσο το παρελθόν όσο και το μέλλον.
Η ιδιοφυΐα, η αγάπη, το μίσος και η συγχώρεση υφαίνονται μαζί με τη μουσική, εντείνοντας τη συναισθηματική ατμόσφαιρα του δράματος.
◇ Το Βαρετό 'La Generosa' Που Τυλίγεται σε Ομορφιά
Ο Σαλιέρι βλέπει την «τρέλα» του Μότσαρτ και αποκαλεί τον εαυτό του «ιδανικό». Ο Μότσαρτ ζει μια ζωή γεμάτη αλκοόλ, τζόγο και γυναίκες.
Ο Σαλιέρι θέλει να τον σκοτώσει, αλλά δεν μπορεί. Ουρλιάζει από απόγνωση, θρηνώντας για μια πίστη που δεν καταλαβαίνει.
Οι γυναίκες του Μότσαρτ ονομάζονται «La Generosa». Αρχικά με την έννοια «χυδαίες γυναίκες», αλλά αργότερα αλλάζει σε «γενναιόδωρες γυναίκες» για τις δικές του γυναίκες.
Ένα διπρόσωπο πλάσμα που χρησιμοποιεί τις γυναίκες για ίδιον όφελος. Αν και αργότερα χτυπά το μέτωπό του με αυτο-απαξίωση, μόνο ο ίδιος το βλέπει.
Ο Σαλιέρι, φοβισμένος από τις σκιές πίσω από την κουρτίνα και το φως, έρχεται σε αντίθεση με τη χρυσή σκάλα του. Το άνοιγμα των πυλών του ουρανού και της κόλασης και οι σταυροί στις σκιές κάνουν τον Σαλιέρι να τρέμει. Αλλά και ο Μότσαρτ κλαίει στη σιλουέτα. Ποιον θέλουν πραγματικά να ζητήσουν συγχώρεση; Και ποιος πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από ποιον; Και ποιον πρέπει να ζητήσεις συγχώρεση;
Στην τελευταία στιγμή, ποιος πρέπει ειλικρινά να ζητήσει συγχώρεση; Το «Αμαντέους» μιλά για τις αμαρτίες αυτής της εποχής και για εκείνους που δεν έχουν συγχωρεθεί. Και για εκείνους που πραγματικά αξίζει να ζητήσουν συγχώρεση.
Το «Αμαντέους» θα καθηλώσει το κοινό στη ζωή αυτών των δύο ανδρών μέχρι τις 23 στο Hongik University Daehangro Art Center.
Οι Κορεάτες χρήστες του διαδικτύου επαινούν την έντονη συναισθηματική απεικόνιση του έργου και τους ηθοποιούς που ενσαρκώνουν τους εμβληματικούς ρόλους. Πολλοί εκφράζουν τον θαυμασμό τους για τον τρόπο που το έργο απεικονίζει την περίπλοκη σχέση μεταξύ Σαλιέρι και Μότσαρτ, και κάποιοι αναφέρουν ότι ανυπομονούν να δουν τον Kim Jae-wook στον ρόλο του Σαλιέρι.