Сүхүүрийн 40 жилийн түүх: Жүжигчин Пак Жун-хун "Харамсахгүй" номоо гаргалаа

Алдарт жүжигчин Пак Жун-хун (Park Joong-hoon) өөрийн уран бүтээлийн 40 жилийн ойг тохиолдуулан "Харамсахгүй" (Huhwehajima) нэртэй анхны эссэ номоо хэвлэн гаргажээ. Есдүгээр сарын 4-ний өдөр Сөүл хотын Чунгу дүүргийн Чондон 1928 арт төвд зохион байгуулагдсан хэвлэлийн бага хурал дээр тэрээр өөрийн амьдрал, уран бүтээлийн замналын талаарх сэтгэгдлээ хуваалцлаа.

"Харамсахгүй" ном нь жүжигчин Пак Жун-хуны 40 жилийн турш бүтээсэн уран бүтээл, түүний хувийн амьдралын талаарх бодол санааг агуулсан байна. Номондоо тэрээр "Жүжигчин хүн гэдэг төгс төгөлдөр байдаггүй" хэмээн чин сэтгэлээсээ хуваалцсан нь олон хүний анхаарлыг татжээ.

"Зохиолч гэж дуудагдахад эвгүй байна" хэмээн инээмсэглэн хэлсэн Пак Жун-хун "Би хувьдаа энэ бол миний анхны бөгөөд сүүлийн ном байх" хэмээн нэмж хэллээ. Тэрээр 1986 онд "Камбо" киногоор анхныхаа дэлгэцнээ гарсан тухайгаа дурсан, анхны киногоо үзэх үеийн сэтгэл хөдлөлөө "Дофамин их ялгаруулдаг байх" хэмээн тодорхойлсон юм.

Тэрээр 2000 онд долоо хоног бүр 1500 тэмдэгтийн хэмжээтэй өгүүлэл бичиж байсан туршлагаасаа хуваалцав. Энэ нь түүний бодлуудыг цэгцлэхэд их тусалсан гэнэ. Одоо 90,000 орчим тэмдэгтийн хэмжээтэй ном бичих нь түүний хувьд "маш том туршлага" болсон гэлээ.

Ном бичих санааг жүжигчин Ча Ин-пё (Cha In-pyo) өгсөн бөгөөд тэрээр Пак Жун-хуныг бага байхаас нь мэддэг нэгэн аж. "Миний хайр, миний сүйт бүсгүй", "Хагас эргүү", "Шүүгчийг бүү гомдоогорой", "Радио од" зэрэг кинонуудаар нь бидний сайн мэдэх Пак Жун-хун "Кино үйлдвэрлэлтэй харьцуулахад хэвлэлийн салбар нь ашиг хөрөнгө багатай, алдсан ч хэн нэгэнд цочролд орох хэмжээний асуудал үүсэхгүй" хэмээн хошигножээ.

"Кино нээлтээ хийгээд дууссан бол үзэх боломжгүй болдог. Гэтэл ном бол каталогид байсан ч худалдан авах боломжтой. Худалдааны талаас нь харвал киноны салбар илүү хатуу ширүүн байсан" хэмээн тэрээр нэмж хэлэв.

Кино найруулагчаар ажиллаж байсан Пак Жун-хун өөрийн түүхийг өөрөө бичих нь найруулагчийн ажилтай адил болохыг онцолжээ. Тэрээр удахгүй 60 нас хүрэх гэж буй бөгөөд ном бичих явцад өөрийн өнгөрсөн үеийг " тэвэрч" авсан мэт санагдсан нь түүний өөртөө итгэх итгэлийг нэмэгдүүлсэн байна.

Тэрээр номоо бичихдээ Дэгүалён (Daegwallyeong) уулын энгэрт тусгаарлагдан сууж, чимээгүй орчныг эрчимтэй эрэлхийлсэн гэдгээ нуусангүй. Тэр ч бүү хэл, чимээгүй байхын тулд чихэвч хийж байсан тухайгаа хуваалцжээ.

"Харамсахгүй" хэмээх номын гарчигтай холбон тэрээр залуудаа "Эр хүн болж төрсөнөөрөө харамсах хэрэггүй, зөвхөн гэмшээд л явдаг" хэмээн хэлдэг байснаа дурссан ч, одоо бодоход харамсах зүйлс их байгааг хүлээн зөвшөөрчээ. Залуудаа ууртай, шулуун зантай байснаа, хүмүүстэй хэрүүл хийдэг байснаа хэлээд, одоо эргээд бодоход ичмээр санагддаг гэв.

Тэрээр "Тамхи татсан хэргийн" талаар ч номондоо оруулсан бөгөөд энэ нь номын итгэл үнэмшлийг нэмэгдүүлэх зорилготой байсныг онцолжээ. "Өнгөрсөн бол миний өмч. Хийсэн зөв, буруу бүхэн миний л хийсэн зүйл. Одоо энэ насандаа үүнийгээ хэрхэн даван туулж, улам бадруулж авч үлдэх нь чухал" хэмээн тэрээр онцолжээ.

Эцэст нь Пак Жун-хун жүжигчний мэргэжлийг үгүйлж байгаагаа илэрхийлээд, "Би жинхэнэ сэтгэлээсээ, илүүрхэлгүйгээр жүжиглэхийг хүсч байна" хэмээн яриагаа дүгнэв.

Солонгосын интернэт хэрэглэгчид Пак Жун-хуны илэн далангүй байдал, номыг нь ихэд сайшааж байв. Олон хүн түүний уран бүтээл, амьдралын талаарх чин сэтгэлийн бодлууд нь маш их урам зориг өгдөг хэмээн тэмдэглэжээ. Мөн хэрэглэгчид түүний жүжигчин ажилдаа эргэн орох хүслийг нь дэмжиж байлаа.