पार्क जंघून यांनी 40 वर्षांच्या कारकिर्दीवर लिहिले पहिले पुस्तक 'पश्चात्ताप करू नका'

प्रसिद्ध दक्षिण कोरियन अभिनेते पार्क जंघून (Park Joong-hoon) यांनी आपल्या अभिनय कारकिर्दीची 40 वर्षे साजरी करताना, 'पश्चात्ताप करू नका' (Huhwehajima) नावाचे आपले पहिले निबंध पुस्तक प्रकाशित केले आहे. 4 जुलै रोजी सोल येथील जोंगडोंग 1928 आर्ट सेंटरमध्ये आयोजित पत्रकार परिषदेत, अभिनेत्याने आपले जीवन आणि चित्रपटसृष्टीतील प्रवासाबद्दल मनमोकळ्या प्रतिक्रिया व्यक्त केल्या.

'पश्चात्ताप करू नका' हे पुस्तक पार्क जंघून यांच्या 40 वर्षांच्या अभिनय कारकिर्दीचे आणि एक व्यक्ती म्हणून त्यांच्या जीवनाचे सखोल चिंतन आहे. या पुस्तकात, ते स्पष्टपणे सांगतात की अभिनयाची कारकीर्दही माणसाला परिपूर्ण बनवत नाही.

'मला लेखक म्हटलेलं अवघडल्यासारखं होतं,' असे हसून कबूल करत पार्क जंघून म्हणाले, 'मला वाटतं की हे माझं पहिलं आणि शेवटचं पुस्तक असेल.' त्यांनी 1986 मध्ये 'कांबो' (Kambo) या चित्रपटातून केलेल्या पदार्पणाची आठवण सांगितली आणि पहिल्यांदा पडद्यावर स्वतःचे काम पाहताना त्यांना झालेल्या उत्साहाचे वर्णन केले. पार्क जंघून यांनी या भावनांची तुलना डोपामाइनच्या वाढीशी केली, आणि त्याला 'सर्वात आनंदी डोपामाइन' असे म्हटले.

अभिनेत्याने 2000 च्या दशकात साप्ताहिक स्तंभासाठी लिहिण्याच्या अनुभवाबद्दलही सांगितले, ज्यामुळे त्यांना त्यांचे विचार व्यवस्थित मांडण्यास मदत झाली. त्यांनी नमूद केले की सुमारे 90,000 शब्दांचे पुस्तक लिहिणे हा त्यांच्यासाठी एक "अतिशय विलक्षण अनुभव" होता.

पुस्तक लिहिण्याची कल्पना त्यांचे धाकटे सहकारी चा इन-प्यो (Cha In-pyo) यांच्याकडून आली, ज्यांनी त्यांना यासाठी खूप आग्रह केला. 'माझे प्रेम, माझी होणारी पत्नी', 'टू कॉप्स', 'नो मर्सी' आणि 'रेडिओ स्टार' सारख्या चित्रपटांमधील भूमिकांसाठी प्रसिद्ध असलेले पार्क जंघून यांनी गंमतीने सांगितले की, चित्रपट उद्योगाच्या तुलनेत प्रकाशन उद्योग कमी जोखमीचा वाटतो, कारण त्यात मोठे नुकसान होऊ शकते.

'चित्रपट एकदा प्रदर्शित झाल्यावर पाहता येत नाही, याउलट पुस्तक कॅटलॉगमध्ये असले तरी विकत घेता येते. व्यावसायिक दृष्ट्या विचार केल्यास, चित्रपटसृष्टी अधिक कठोर आहे,' असे ते म्हणाले.

चित्रपट दिग्दर्शक म्हणूनही अनुभव असलेल्या पार्क जंघून यांनी आत्मचरित्रात्मक निबंध लिहिण्याच्या प्रक्रियेची तुलना दिग्दर्शनाच्या कामाशी केली, जिथे लेखकाला स्वतःची कहाणी सांगावी लागते. वयाच्या 60 व्या वर्षाकडे वाटचाल करताना, पुस्तक लिहिणे हा त्यांच्यासाठी भूतकाळातील स्वतःला 'मिठी मारण्याची' संधी होती, ज्यामुळे त्यांचा आत्मविश्वास खूप वाढला.

अभिनेत्याने स्पष्टपणे कबूल केले की पुस्तक लिहिताना ते डेगवाल्यॉन्ग (Daegwallyeong) पर्वतांच्या पायथ्याशी एकांतात राहत होते, शांतता आणि एकांताचा शोध घेत होते. त्यांनी कोणत्याही आवाजापासून दूर राहण्यासाठी इअरप्लगचा वापर देखील केला.

'पश्चात्ताप करू नका' या शीर्षकाबद्दल बोलताना, पार्क जंघून यांनी सांगितले की तरुणपणी ते नेहमी म्हणायचे, 'पुरुषाने पश्चात्ताप करू नये, केवळ प्रायश्चित्त करावे.' परंतु आता मागे वळून पाहताना, त्यांना जाणवते की अशा अनेक गोष्टी आहेत ज्या ते बदलू इच्छितात. त्यांनी कबूल केले की तरुणपणी ते खूप तापट होते आणि अनेकदा संघर्षात सापडायचे, आणि आता ते आठवून त्यांना लाज वाटते.

त्यांनी आपल्या भूतकाळातील 'मारिजुआना घोटाळ्या'चा उल्लेखही पुस्तकात केला, कारण यामुळे पुस्तकाची विश्वासार्हता वाढेल असे त्यांना वाटले. 'चुकलेल्या गोष्टी देखील माझ्या इतिहासाचा भाग आहेत,' असे ते म्हणाले आणि स्वतःची तुलना वाळू आणि खडीच्या मिश्रणाने मजबूत होणाऱ्या काँक्रीटशी केली.

शेवटी, पार्क जंघून यांनी अभिनयाच्या क्षेत्रात परत येण्याची इच्छा व्यक्त केली आणि सांगितले की त्यांना स्टेजची आठवण येते. 'मला प्रामाणिकपणे, अतिशयोक्तीशिवाय अभिनय करायचा आहे,' असे त्यांनी आपल्या 40 वर्षांच्या चित्रपट प्रवासाचा समारोप करताना सांगितले.

कोरियन इंटरनेट वापरकर्त्यांनी पार्क जंघून यांच्या मोकळेपणाचे आणि त्यांच्या पुस्तकाचे कौतुक केले आहे. अनेकांनी त्यांच्या करिअर आणि जीवनातील प्रामाणिक विचारांनी खूप प्रेरणा मिळते, असे मत व्यक्त केले आहे. वापरकर्त्यांनी अभिनयात परत येण्याच्या त्यांच्या इच्छेलाही पाठिंबा दर्शविला आहे.