किम मिन: दिग्दर्शक, जो पडद्यावर प्रायोगिक वास्तव निर्माण करतो

दिग्दर्शक किम मिन यांनी Coupang Play वरील ‘वर्किंग पीपल’ (Working People) या कार्यक्रमाच्या दुसऱ्या सीझनच्या यशाचे रहस्य उलगडले आहे. वरकरणी हा एक मनोरंजक कार्यक्रम वाटत असला तरी, प्रत्यक्षात तो नाट्य आणि माहितीपटाच्या सीमेवर चालणारा एक प्रायोगिक प्रयोग आहे.

किम मिन यांनी जाणीवपूर्वक वास्तवाशी अधिकाधिक जवळीक साधणारा दृष्टिकोन निवडला आहे. ते कामाच्या ठिकाणी क्वचितच घडणाऱ्या अप्रिय दृश्यांना काढून टाकतात आणि त्याऐवजी संदिग्ध आणि अस्वस्थ करणारे क्षण जसेच्या तसे ठेवतात. त्यांचा मुख्य उद्देश केवळ हास्य निर्माण करणे नाही, तर प्रेक्षकांना ‘हे तर माझ्याबद्दलच आहे!’ असे वाटायला लावणे हा आहे.

‘मला हसू आवरणे महत्त्वाचे वाटत नाही. प्रेक्षकांनी ‘ही माझीच गोष्ट आहे’ असे जुळवून घेणे महत्त्वाचे आहे. सामान्य मनोरंजन कार्यक्रमांसारखे वाटणारे विनोदी क्षण मी कापून टाकतो. याउलट, कामाच्या ठिकाणी प्रत्येकाच्या वाट्याला येणारे छोटे क्षण, ज्यातून हसू येत नाही, ते मी जसेच्या तसे दाखवतो,’ असे दिग्दर्शक स्पष्ट करतात.

कार्यक्रमाची रचना देखील सोपी आहे. प्रत्येक भागासाठी ‘कॉर्पोरेट कार्ड’ किंवा ‘कामावरून घरी जाणे’ यासारखा विषय ठरवला जातो आणि बाकी सर्व कलाकारांच्या प्रतिसादाने भरले जाते. या प्रतिसादाचे प्रमाण ९०% पर्यंत आहे.

‘हे जॅझ संगीतकारांच्या जॅम सेशनसारखे आहे. नोट्स पाहून नव्हे, तर क्षणाक्षणाला श्वासाने संगीत तयार होते. त्याचप्रमाणे, कलाकारांचा प्रतिसाद कथेला अनपेक्षित दिशेने घेऊन जातो आणि हीच अनिश्चितता कार्यक्रमाचे जीवंतपण आहे,’ असे किम मिन पुढे सांगतात.

या संपूर्ण प्रक्रियेच्या केंद्रस्थानी शिन डोंग-योप आहेत, जे DY Planning च्या प्रमुखाची भूमिका हुशारीने साकारतात. ते असे वातावरण तयार करतात, ज्यामुळे किम वॉन-हून, किम मिन-क्यू आणि बेक ह्युन-जिनसारखे इतर कलाकारही मुक्तपणे खेळू शकतात.

दिग्दर्शकांनी विशेषतः हेरीचे आभार मानले, कारण दुसऱ्या सीझनच्या सुरुवातीला तिने महत्त्वपूर्ण योगदान दिले. किम वॉन-हूनच्या एका विनोदाला तिने दिलेल्या चपळ प्रतिसादाने संपूर्ण सेटला जिवंत केले आणि कार्यक्रमाच्या पुढील भागांसाठी तो एक निर्णायक क्षण ठरला.

तिसऱ्या सीझनबद्दल बोलताना, किम मिन यांनी आशावादी दृष्टिकोन दर्शविला, ज्यामुळे पात्रांच्या आणि त्यांच्यातील संबंधांमध्ये आणखी प्रगती होण्याचे संकेत मिळतात. ‘बेक’ सारख्या पात्रांच्या कथा अजून संपलेल्या नाहीत, हे सूचित करते की प्रेक्षक पुढील भागांची आतुरतेने वाट पाहतील.

दिग्दर्शक किम मिन हे रिॲलिटी शोमधील त्यांच्या नाविन्यपूर्ण दृष्टिकोनसाठी ओळखले जातात, ते अनेकदा अनोखा प्रेक्षकीय अनुभव तयार करण्यासाठी विविध शैलींचे मिश्रण करतात. ते इम्प्रोव्हायझेशन आणि नैसर्गिकतेवर विश्वास ठेवतात, ज्यामुळे सहभागींना स्वतःसारखे वागता येते. त्यांचे ध्येय असे कंटेंट तयार करणे आहे जे प्रेक्षकांशी वैयक्तिक स्तरावर जोडले जाईल, जरी ते नेहमी विनोदाकडे नेणारे नसले तरी.