Kim Chang-hoon Dari Sanullim Mencipta Sejarah Baru Dengan Konser Solo Pertama, Melengkapkan 1.000 Lagu Puisi

Kim Chang-hoon, ahli kumpulan Sanullim, seorang penggubah lagu, pelukis, dan yang menggelarkan dirinya sebagai 'seniman serba boleh' yang "menyanyikan puisi", telah berjaya menyelesaikan konsert solo pertamanya yang penuh gemilang selepas menamatkan projek luar biasa iaitu 1,000 lagu daripada puisi.

Walaupun angka 1,000 lagu sahaja sudah cukup mengagumkan, suasana yang memenuhi dewan konsert lebih terasa seperti "sambutan hangat" berbanding "majlis peringatan". Konsert yang bertajuk "Akhirnya, Ia Akan Menjadi Sambutan Hangat" telah diadakan pada 15 haribulan di Geobam Art Hall, Gangnam, Seoul. Tiket telah habis dijual sepenuhnya.

Pentasnya ringkas, namun petikan gitar, nyanyiannya, dan 25 buah lagu puisi berjaya mengisi ruang teater itu dengan padat. Lirik puisi daripada 25 orang penyair dipaparkan pada skrin besar, dan pada masa yang sama dihidupkan semula melalui suara Kim Chang-hoon.

Kim Chang-hoon menyampaikan 23 lagu puisi serta dua buah lagu dari era Sanullim, 'Monologue' dan 'Memory', menjadikan jumlah keseluruhan 25 lagu, kesemuanya dihafal tanpa bantuan skrip. Kim Deok-jun dari forum kemanusiaan 'Genius Table' memuji, "Menghafal lirik 25 puisi itu dengan tepat tanpa satu huruf pun yang salah, tanpa sebarang teks panduan, adalah sesuatu yang amat mengagumkan." Beliau menambah, "Apabila memikirkan masa yang lama dan kesungguhan yang beliau curahkan untuk berdialog dengan puisi, demi memahami sepenuhnya resonans bahasa yang luas itu, saya berasa sangat kagum."

Beliau turut menyifatkan pentas itu sebagai "sebuah perjalanan agung di mana puisi, muzik, dan jiwa mendalam seorang manusia bersatu dan mengalir". Dan memuji, "Penyampaian hati setiap penyair melalui suara dan melodinya tanpa sebarang tapis adalah satu 'interpretasi' dan 'empati' itu sendiri". Keupayaannya untuk memberikan kehidupan baharu kepada bahasa puisi terpancar sepenuhnya di atas pentas.

Kim Chang-hoon digambarkan sebagai "seorang penyair yang menyanyikan puisi, dan seorang pelukis yang mengisi ruang kosong puisi dengan emosinya sendiri". Beliau berpendapat, "Apabila saya menutup mata, pemandangan dalam puisi itu muncul, dan apabila saya membukanya, saya melihat seorang individu di atas pentas yang secara bebas merentasi ketiga-tiga domain seni: puisi, muzik, dan lukisan". "Kesannya yang berpanjangan selepas meninggalkan dewan bukan sekadar sebuah puisi, tetapi satu rasa terharu yang mendalam tentang bagaimana seorang individu berinteraksi dengan seni dan kehidupan", tambahnya.

Konsert itu disusun dalam empat bahagian, menggunakan format kitaran lagu. Tiada tepukan tangan selepas setiap lagu tamat, dan skrin di belakang pentas akan bertukar antara puisi dan karya seni lukisan Kim Chang-hoon. Ia adalah format unik di mana penonton dapat melihat puisi dan lukisan dengan mata, sambil mengikut aliran melodi dengan telinga. Seperti kata Kim Deok-jun, struktur ini menjadi rangka utama persembahan, di mana artis "merentasi secara bebas ketiga-tiga domain seni: puisi, muzik, dan lukisan".

Untuk konsert ini, Kim Chang-hoon telah meluangkan masa selama 4 tahun untuk melengkapkan 1,000 lagu puisi dengan prinsip "Seorang penyair, sebuah lagu". Beliau pernah berkata, "Untuk menghasilkan 1,000 lagu puisi, ia bermakna perlu menghasilkan 250 lagu setahun, atau 5 lagu sehari tanpa gagal." Beliau juga pernah mendedahkan, "Jika saya menetapkan sasaran 1,000 lagu dari awal, saya mungkin tidak berani melakukannya." Sebab beliau mampu meneruskan cabaran yang nampak mustahil ini adalah kerana pandangan seninya yang melihat puisi sebagai "permata yang ditenun daripada kata-kata".

Pentas ini juga merupakan satu pameran menyeluruh tentang Kim Chang-hoon pada masa kini. Baru-baru ini, beliau telah mengadakan pameran seni bersama Kim Wan-seon bertajuk 'Art beyond Fame', mempamerkan lukisan abstrak dan figuratif secara selari. Perjalanannya merentasi muzik, penulisan, dan lukisan kini telah menjadi satu realiti yang tidak dapat disangkal.

Di tengah-tengah konsert, abangnya, Kim Chang-wan, muncul. Kim Chang-wan mengingati mendiang abangnya, Kim Chang-ik, mempersembahkan lagu baharu yang dimainkan dengan gitar dan kazoo, sebelum menyanyikan lagu popular Sanullim 'Mother and Mackerel'. Detik kedua-dua beradik itu berada di pentas bersama telah mewarnai suasana dewan dengan kenangan yang sunyi.

Apabila lagu 'Monologue' dan 'Memory' dimainkan, wajah penonton pertengahan umur tiba-tiba memancarkan gambaran zaman persekolahan yang lalu. Seorang kolumnis menyatakan, "Mungkin, penonton yang meninggalkan dewan sedang mengingati semula lagu 'Memory' yang bermula dengan 'Saya berjalan di jalan...' di dalam hati mereka".

Projek 1,000 lagu puisi ini adalah satu karya yang menyentuh kedua-dua sejarah muzik popular dan sastera Korea. Beliau telah menggubah melodi untuk lirik 1,000 penyair, sebahagian daripadanya telah dikumpulkan dalam album 'Don't Be Sick, You'. Beliau juga telah menerbitkan koleksi puisi dan esei 'There Will Be Times Like That', yang mengumpulkan puisi daripada 23 penyair, merakamkan proses puisi dilahirkan semula sebagai muzik.

Kim Chang-hoon berkata, "Orang yang paling diberkati adalah saya", dan menekankan bahawa masa yang dihabiskan berhadapan dengan bahasa puisi adalah aset seninya.

Rancangan seterusnya juga berkaitan dengan puisi. Beliau berkata, "Saya ingin mengadakan siri konsert di pusat kebudayaan penyair dan penulis di seluruh negara." Dan "Saya ingin menyediakan jelajah lagu puisi, yang menghubungkan pusat-pusat budaya, dengan kerjasama kerajaan tempatan."

Beliau berhasrat untuk berkongsi manfaat puisi dan keindahan muzik dengan penonton, bukan daripada muka surat buku, tetapi dari dewan konsert dan pusat kebudayaan.

Rata-rata netizen Korea memberikan pujian terhadap kebolehan dan dedikasi Kim Chang-hoon. Ramai yang kagum dengan keupayaannya menghafal keseluruhan lirik puisi dan menterjemahkannya menjadi muzik dengan begitu indah. Beberapa komen popular termasuk: "Ini adalah seni yang sebenar" dan "Saya harap akan ada lebih banyak konsert sebegini."