Van Comédienne naar Sjamaan: Kim Ju-yeon Deelt Haar Nieuwe Leven
De voormalige Zuid-Koreaanse comédienne Kim Ju-yeon, nu bekend als sjamaan "Byeolsanggungdaesin" Kim Ju-yeon, heeft haar huidige leven gedeeld.
In een recente video op het YouTube-kanaal 'One Mic' vertelde ze over haar overstap naar de sjamanistische wereld twee jaar geleden, na haar pensioen uit de entertainmentindustrie.
Kim Ju-yeon helpt momenteel mee in het restaurant van haar ouders. "Mijn ouders runnen een varkensvleesrestaurant. Als mijn moeder om hulp vraagt, kom ik helpen," legde ze uit. "Ik sta op in de sjamaan-tempel en als er minder klanten zijn, kom ik hier om te helpen. Ik weet niet of het veel helpt, maar..."
Ze voegde eraan toe: "Het is bijna 20 jaar geleden dat ik voor het eerst op tv kwam. Mensen herkennen me nog steeds als comédienne Ju-yeon. Tegenwoordig zeg ik dat ik een sjamaan ben, geen artiest meer. Ik ben dankbaar dat ze me nog steeds herkennen."
Over de verandering van een stoofgerechten restaurant naar een varkensvleesrestaurant, grapte ze: "Ze zeiden dat ik een varkensvleesrestaurant moest beginnen, maar ik luisterde niet. Nu zien ze hun dochter als een sjamaan. Ik heb deze plek nieuw leven ingeblazen, dat is mijn voldoening. Natuurlijk zal het goed gaan. Als het niet goed gaat, maak ik het wel goed."
Haar moeder sprak ook over Kim Ju-yeons transformatie: "Nu is ze stabiel en heb ik het volledig geaccepteerd. Mijn dochter leeft zonder ziekte, dus ik kan nu gerust zijn. In het begin was het niet zozeer bezorgdheid, maar eerder het gevoel dat mijn dochter in een andere wereld was beland. Ik dacht: kan dit echt gebeuren? Moet mijn kind dit doormaken? Dat was erg moeilijk. Nu kan ik het niet anders dan geloven, omdat ik haar heb zien veranderen." Ze prees haar dochter: "Mijn dochter is zo plichtsgetrouw. Ze begrijpt mijn hart als een vriendin. Ze is zo lief en mooi, ondanks haar uiterlijk."
Kim Ju-yeon, die oorspronkelijk een "nalimgut" (sjamaaninitiatieceremonie) onderging vanwege gedeeltelijke verlamming, deelde haar ervaringen. "Toen ik er voor het eerst over sprak op tv, geloofden veel mensen me niet. De meest schokkende opmerking was toen ik zei dat ik gedeeltelijk verlamd was, en mensen vroegen om bewijs of een medisch certificaat. Die reacties schokten me. Nu ik er weer goed uitzie, zeggen ze dat, maar je kunt niet zo tegen iemand die echt ziek is praten." Ze voegde toe: "Sinds ik de geesten heb geaccepteerd, ben ik nooit meer ziek geweest. Ik heb zelfs geen lichte verkoudheid gehad. Mijn allergieën, waarvoor ik medicijnen nodig had, zijn ook verdwenen. Het is echt verbazingwekkend."
Ze beschreef haar angst tijdens de sjamaanrituelen, zoals het lopen op een "jakdu" (een scherpe houten constructie): "Ik had veel twijfels, zelfs na deze ervaring, maar ik geloofde het nog steeds niet. Ik geloofde de jakdu pas toen ik er zelf op liep. Ik wist niet dat het zo scherp was. Het is eng. Eerlijk gezegd, elke keer dat ik erop moet lopen, ben ik bang en wil ik vluchten. Het is niet zo dat het helemaal geen pijn doet. Het voelt alsof je op eetstokjes loopt. Dat is de mate van pijn. Kun je dat begrijpen? Probeer eens op de rand van je balkon te staan. Dat gevoel."
Over haar eerste "nalimgut": "Het was echt eng. Ik kan het me nog goed herinneren, want in plaats van in een trance te raken, was ik half bij bewustzijn. Ik was zo bang. Als ze een mes op mijn gezicht legden, bleef ik ernaar kijken, bang om gesneden te worden. Ik rende naar de hemel kijkend en dacht 'Oh my God'."
Ze benadrukte dat sjamanisme niet gebonden is aan een specifieke religie. "Ik was christen. Mensen denken misschien dat de meesten die een waarzegger bezoeken boeddhistisch zijn, maar christenen zijn de meerderheid. Ik ging naar een 100 jaar oude christelijke school, en mijn sjamaan-moeder heeft een katholieke doop gehad. Religie is slechts religie."
Op de vraag of mensen met verborgen agenda's langskomen, antwoordde ze: "Ja. Hun ogen veranderen. Als ik iemands ogen zie bij het begin van een consultatie, en tijdens het gesprek zie ik hun ogen veranderen, kijken ze met de ogen van iemand die verliefd is. Dan denk ik: 'Wat is dit?' Je weet het als iemands ogen veranderen in 'hartogen'. Net zoals je aan iemands gedrag en ogen ziet of ze geïnteresseerd zijn. Wanneer de persoon die langskwam voor een consultatie andere ogen krijgt, kijk ik niet meer naar hen."
Ze onthulde ook haar frustraties over privécontacten: "Ze nemen soms privé contact op. Ik heb ze gevraagd om geen privécontact te zoeken. Ze stellen ook onnodige vragen zoals: 'Mogen sjamanen niet trouwen?', 'Mogen ze een vriendje hebben?' Maar het mag allemaal. Mijn sjamaan-familie, behalve ik, is allemaal getrouwd. Ik wil ook trouwen. Maar ik ben altijd in de sjamaan-tempel of de rituele plaats. Buiten ga ik bidden. Ik heb niemand om te ontmoeten."
Kim Ju-yeon deelde haar ervaringen met diverse cliënten: "Er komen allerlei mensen. Ze zeggen: 'Je bent heel anders dan op tv', en ik antwoord: 'Dit is mijn ware persoonlijkheid.' In het begin zijn ze geschokt of verward, maar ze vinden het leuk. Ze bellen en zeggen: 'Ik moet door die leraar uitgescholden worden.' Soms komen ze niet alleen om de waarzegging te doen, maar ook gewoon om te praten, omdat ze nergens anders terechtkunnen. Ze zeggen dat ze zich opgelucht en dankbaar voelen na het praten, en dat het leuk en ontspannend is om met de leraar te kletsen. Ik denk dat het mijn taak is om te troosten en te kalmeren. Het geeft me de meeste voldoening wanneer hun moeilijkheden verminderen en opgelost zijn."
Koreaanse netizens reageren vol verbazing op Kim Ju-yeons nieuwe leven. Velen uiten hun bewondering voor haar openheid en veerkracht, en sommigen delen dat ze geraakt zijn door haar eerlijke verhaal over haar strijd met ziekte en haar acceptatie van het sjamanisme. De reacties variëren van steunbetuigingen tot verraste opmerkingen over haar transformatie.