
30 Jaar Na Zang: Het Onopgeloste Mysterie Rond de Dood van Kim Sung-jae
Het is alweer 30 jaar geleden dat Kim Sung-jae, een icoon uit de jaren '90 en lid van de legendarische K-popgroep Deux, ons verliet. Maar de mysteriën en controverses rond zijn dood zijn nog steeds een brandend punt.
Met tientallen injectieprikken, sporen van dierlijke verdovingsmiddelen, omgedraaide rechtszaken en zelfs uitzendverboden, blijft zijn zaak, hoewel juridisch afgesloten, een onopgelost mysterie in de harten van het publiek.
Kim Sung-jae werd op 20 november 1995 dood aangetroffen in een hotel in Seoel, slechts één dag na zijn veelbelovende solodebuut met de hit 'Mal-hajamyeon' (If I Say So) na de ontbinding van Deux.
De avond voor zijn dood belde hij nog opgewekt zijn moeder: "Mama, ik heb het goed gedaan. Ik kom morgen vroeg. Ik kan morgen kimchi en rijst eten die jij hebt gemaakt. Wauw, ik kan niet wachten om te eten." Helaas bleek dit het laatste gesprek te zijn.
De eerste politierapportage wees op een overdosis drugs, met melding van "28 injectieprikken op Kim's rechterarm." Dit riep direct vragen op, aangezien hij rechtshandig was en het onlogisch leek dat hij zichzelf 28 keer zou injecteren.
De autopsie onthulde sporen van dierlijke verdovingsmiddelen zoals Zoletil en Tilétamine, wat de patholoog ertoe bracht te stellen dat "de mogelijkheid van moord niet kon worden uitgesloten."
De belangrijkste verdachte was zijn toenmalige vriendin, mevrouw A. Op de dag van het incident waren er, naast Kim, ook twee Amerikaanse dansers, vier Koreaanse dansers, en manager B aanwezig in de hotel suite. Er waren geen sporen van externe inbraak.
Het Openbaar Ministerie oordeelde dat mevrouw A kort voor het incident dierlijke verdovingsmiddelen en spuiten had gekocht, en dat ze Kim had geïnjecteerd, wat tot zijn dood leidde. Zij ontkende de beschuldigingen en beweerde dat de medicatie voor haar hond was bedoeld en dat ze de spuit de volgende dag had weggegooid.
Ondanks haar ontkenningen veroordeelde de rechtbank in eerste aanleg haar tot levenslang, grotendeels gebaseerd op het bewijs van het Openbaar Ministerie. De zaak leek afgerond met de veroordeling van de hoofdverdachte.
Echter, in het hoger beroep werd het vonnis volledig omgedraaid. De rechtbank oordeelde dat "er onvoldoende bewijs was om een redelijke twijfel uit te sluiten," waarbij de afwezigheid van cruciaal bewijs zoals de injectiespuiten en de gaten in het onderzoek naar de plaats, methode en tijdstip van de moord werden benadrukt.
De rechtbank verklaarde haar onschuldig wegens onvoldoende bewijs, stellend dat "ongelukken of misdaden door derden niet konden worden uitgesloten." Het Hooggerechtshof bevestigde dit oordeel, en haar vrijspraak werd definitief.
Met het einde van de juridische procedures verdween de verdachte, maar de dood van de artiest bleef een 30 jaar oud raadsel.
De zaak is sindsdien herhaaldelijk in de publieke belangstelling gekomen. Een poging van het SBS-programma 'The Story of That Day' om in 2019 een aflevering te wijden aan het mysterie, werd gestopt door een verzoek tot uitzendverbod van mevrouw A vanwege aantasting van eer en reputatie.
Herhaalde pogingen van de productie om de uitzending toch te realiseren, liepen op dezelfde manier af. De herhaalde uitzendverboden door de rechtbank hebben de zaak tot een soort taboe gemaakt, waar zelfs populaire actualiteitenprogramma's op de grote zenders moeilijk over durven te spreken.
Ondertussen is de tijd voortgeschreden. Kim Sung-wook, de jongere broer van Kim Sung-jae, debuteerde in 1997 als soloartiest en bracht muziek uit in de stijl van zijn broer. Recentelijk werd een nieuwe Deux-song, 'Rise', uitgebracht met behulp van AI-technologie om de stem van de overleden zanger te herstellen.
De hitnummers van Deux uit 1993, zoals 'Are You Looking at Me?', 'We Are', 'Summer Inside', 'Weak Man', en 'Leave Now', worden nog steeds geliefd als iconen van de muziek uit de jaren '90.
Koreaanse netizens zijn verdeeld over de zaak. Velen uiten hun frustratie over het onopgeloste mysterie en hopen op nieuwe informatie die licht kan werpen op de ware toedracht. Anderen zijn van mening dat de zaak, ondanks de juridische uitkomst, nooit echt is opgelost en dat er meer bewijs nodig is om de waarheid te achterhalen.