Van Olympische medailles naar een 0-36 nederlaag: Nationale sporthelden vechten voor hun plek in het vrouwenhonkbal

Nationale sporthelden, gewend aan het winnen van medailles, stonden plotseling voor een onbekende uitdaging: honkbal. In hun eerste oefenwedstrijd met het vrouwenhonkbalteam Black Queens leden ze een schokkende 0-36 nederlaag. Dit team, bestaande uit voormalige topsporters uit diverse disciplines zoals Kim Min-ji (shorttrack), Kim Bo-reum (speed skating), Kim Seong-yeon (judo), Kim On-a (handbal), Park Bo-ram (shorttrack), Park Ha-yan (shorttrack), Song A (shorttrack), Shin So-jeong (shorttrack), Shin Soo-ji (ritmische gymnastiek), Ayaka (shorttrack), Lee Su-yeon (shorttrack), Jang Su-young (shorttrack), Jeong Yu-in (shorttrack), Ju Su-jin (shorttrack) en Choi Hyun-mi (boks), stond voor de ultieme test van hun aanpassingsvermogen.

De tegenstander, Real Diamonds, was het sterkste vrouwenhonkbalteam van Korea, met maar liefst acht voormalige nationale spelers. De eerste slagbeurt zag Black Queens hun eerste historische honkslag noteren, maar scoren deden ze niet. De echte problemen begonnen in de verdediging. Werper Jang Su-young wist aanvankelijk de tegenstander te verrassen, maar de onbekendheid met de '낫아웃' (nots-out) regel leidde tot verwarring en fouten. Het ontbreken van basale tactieken zoals het controleren van honklopers en het dekken van bases zorgde voor een lawine aan fouten en vrije lopen. In de eerste inning alleen al werden 27 punten geïncasseerd, waarbij het behalen van drie nullen maar liefst 1,5 uur duurde.

Ondanks een wisseling van werper naar Ayaka, veranderde de situatie niet. Na nog eens zeven punten in de tweede inning en twee in de derde, stond de score op 0-36. Coach Choo Shin-soo, zelf een honkballegende, moest de wedstrijd voortijdig beëindigen vanwege de fysieke gesteldheid van de spelers. Hij bekritiseerde de 'enorme concentratieverlies', terwijl teammanager Park Ki-ryung de lange weg voorwaarts benadrukte en de resterende maand zag als een kans om te groeien.

De nederlaag betekende een intensieve trainingsperiode. Elke dag vanaf 06:00 uur tot diep in de nacht, werkten de speelsters aan de fundamentele vaardigheden van honkbal, onder leiding van coach Choo Shin-soo. Oefenwedstrijden tegen jeugdteams hielpen hen om wedstrijdritme op te doen.

Een maand later stond Black Queens opnieuw op het veld, maar nu als een veranderd team. Hun tegenstander was het politieteam, een sterk team dat als 17e eindigde in het nationale kampioenschap. Hoewel de speelsters gespannen waren, vertrouwden ze op hun training. De druk werd verhoogd door de nieuwe regel: drie nederlagen betekenden de eliminatie van een speelster.

Jang Su-young stond opnieuw op de werpersheuvel en toonde een drastisch verbeterde prestatie, met twee opeenvolgende strikeouts. Ze stond wel een honkslag toe aan voormalig Olympisch kampioene Lee Seon-hee, maar een succesvolle poging om een honkloper uit te schakelen door een samenwerking tussen veldwerker Park Ha-yan en korte stop Ju Su-jin, zorgde ervoor dat de eerste inning zonder punten eindigde. In de aanval van Black Queens werd de onervarenheid van de pitcher van het politieteam uitgebuit. Met drie vrije lopen op rij, was de honkbalbasis vol. De spanning steeg toen de vierde slagvrouw, Shin So-jeong, het veld betrad. De uitzending eindigde op dit hoogtepunt, met de ongeslagen kansen als een krachtig symbool van hun groei.

Vrouwenhonkbal blijft in de schaduwen van de populaire professionele sport, maar het programma 'Queen of Baseball' wordt snel populair, met hoge noteringen in kijkcijferranglijsten en miljoenen views op YouTube. Kijkers prijzen de show voor het tonen van de moeilijkheden van honkbal en het groeiproces van het team. Hoewel de berg van honkbal hoog en complex is, kozen de Black Queens ervoor om opnieuw het veld op te gaan. De 0-36 nederlaag mag dan een vernedering zijn geweest, het markeert ook de eerste stap naar de wedergeboorte van het vrouwenhonkbal.

Koreaanse netizens reageerden geschokt op de eerste oefenwedstrijd. "Ik wist niet dat honkbal zo moeilijk was!", "Dit is een realistisch beeld van het begin van een nieuw team", "Maar ze hebben zich zo goed verbeterd!", "Ik hoop dat ze blijven groeien."