Park Jeong-min keert terug met dubbelrol in film "Face"

Na een pauze keert acteur Park Jeong-min terug naar het witte doek met de film "Face", waarin hij twee totaal verschillende rollen vertolkt. In een recent interview met Sports Seoul deelde hij zijn gedachten over het project.

"Het is een kleine film, dus ik had geen grote verwachtingen, maar het is bemoedigend dat veel kijkers geïnteresseerd lijken", aldus Park Jeong-min. De film "Face", gebaseerd op de gelijknamige graphic novel van regisseur Yeon Sang-ho, vertelt het verhaal van Im Yeong-gyu (gespeeld door Kwon Hae-hyo), een blinde graveur, en zijn zoon Im Dong-hwan (Park Jeong-min), die het mysterie rond de dood van hun moeder Jeong Yeong-hee (Shin Hyun-bin) onderzoeken, die 40 jaar geleden plaatsvond.

"Face" beleefde zijn wereldpremière na een officiële selectie op het 50e Toronto International Film Festival. Park Jeong-min uitte aanvankelijke zorgen over hoe de film zou worden ontvangen door het Noord-Amerikaanse publiek, omdat het verhaal volgens hem erg Koreaans was. "Ik dacht dat het een heel Koreaans verhaal was. Ik vreesde hoe het Noord-Amerikaanse publiek het zou accepteren. Maar tot mijn verbazing lachte iedereen", vertelde hij. "Ik denk dat iedereen zijn eigen verborgen verhalen heeft. Het bevat een boodschap over de maatschappij, maar het kan ook een persoonlijk verhaal zijn."

Zoals Park Jeong-min opmerkte, bekritiseert "Face" scherp maatschappelijke problemen en verdraait het de vooroordelen van mensen. De acteur toonde een diepe genegenheid voor het project vanaf het moment dat hij het originele werk van regisseur Yeon Sang-ho ontving. "Ik vond het fijn dat er zoveel boodschappen, vervormde gezichten van mensen en overdreven uitdrukkingen in zaten, allemaal zonder filter", bekende hij.

De film "Face" vermijdt uitgebreide CGI of grootschalige sets, maar boeit door de dichtheid van zijn verhaal. De gehele productie werd gerealiseerd met een budget van slechts 200 miljoen won en binnen drie weken filmen. Naar verluidt koos Park Jeong-min ervoor om zonder salaris te spelen.

In het interview grapte hij: "Ik ontdekte pas nadat ik voor de rol was gecast, dat het zonder salaris was". Toch voegde hij lachend toe: "Het was eigenlijk niet helemaal gratis, ze boden me een bepaald bedrag aan, maar ik zei dat ze het moesten gebruiken voor het teamdiner".

Het korte maar intense productieproces vereiste een hoge concentratie van de acteurs. "Normaal gesproken filmen we in een film gemiddeld ongeveer 1-2 minuten materiaal per dag, maar hier was het 8-9 minuten", legde Park Jeong-min uit. "Dit verhoogde mijn concentratie op de set enorm."

Specifiek in deze film speelde Park Jeong-min een dubbelrol: die van de zoon die de waarheid achter de dood van zijn moeder onderzoekt, en die van de blinde echtgenoot die van zijn vrouw hield. "Toen ik de jonge Im Yeong-gyu speelde, wilde ik een gevoel van schaamte uitdrukken. In die tijd was de houding ten opzichte van mensen met een handicap niet goed en was de discriminatie ernstig. Ik dacht na over hoe ik een glimlach kon tonen terwijl ik me vernederd voelde."

De acteur benadrukte echter dat het cruciale aspect niet de representatie van "de handicap" was, maar de manier waarop de psychologie van het personage werd uitgedrukt. "Het was belangrijker om een verwrongen innerlijk en emoties weer te geven, in plaats van de handicap zelf", benadrukte hij.

Na de opnames van "Face" had Park Jeong-min een pauze van ongeveer een jaar aangekondigd om zich te wijden aan zijn uitgeverij, "Mujae". "Door mijn uitgeverij te runnen, realiseerde ik me dat ik wilde acteren", zei hij. "Ik realiseerde me dat de filmset de plek is waar ik me het prettigst en het meest op mijn gemak voel". Hij voegde eraan toe: "Ik heb geen spijt van mijn rustperiode. Het was een tijd waarin ik besefte dat ik het heerlijk vind om mensen te ontmoeten via werken".

Park Jeong-min bezit en runt zijn eigen uitgeverij genaamd "Mujae" (무제), wat in het Nederlands "zonder titel" betekent. Tijdens zijn creatieve pauze wijdde hij zich intensiever aan dit ondernemende project. Deze ervaring hielp hem zijn passie voor acteren herontdekken en beseffen dat filmsets zijn favoriete werkomgeving zijn.