Kim Min PD: "Jirisan" is meer dan zomaar een realityshow

Het tweede seizoen van "Jirisan" op Coupang Play lijkt op het eerste gezicht misschien een luchtig entertainmentprogramma, maar bij nader inzien blijkt het een experimenteel drama te zijn, balancerend tussen theater en documentaire. Centraal in deze innovatieve aanpak staat regisseur Kim Min.

De methode van Kim Min bootst de werkelijkheid nauwkeurig na. Scènes die in de werkomgeving ongebruikelijk zijn, worden moedig weggelaten. In plaats daarvan worden de vaak ambigue en ongemakkelijke momenten bewust behouden. Het maakt niet uit of er geen groot gelach ontstaat. Net als in de echte werkomgeving kunnen conflicten uitdoven of eindigen zonder volledige oplossing, waardoor een gevoel van ongemak achterblijft, en juist deze uitkomsten worden behouden.

In een recent interview met Sports Seoul beschreef Kim Min zichzelf als iemand die "het podium voorbereidt en wacht". Hij geeft de acteurs geen scripts. In plaats daarvan creëert hij een "podium" waarop ze vrij kunnen improviseren, en wacht vervolgens geduldig op de ontwikkelingen. "Ik denk dat het niet per se grappig hoeft te zijn", legt hij uit. "Maar kijkers moeten zich ermee kunnen identificeren en zeggen: 'Dat is mijn verhaal'. Scènes die lijken op een typisch entertainmentprogramma, worden tijdens de montage moedig weggesneden, zelfs als ze erg vermakelijk zijn. Omgekeerd worden kleine momenten die elke professional zou kunnen meemaken, wel getoond, ook al leiden ze niet tot gelach.

De structuur van het programma is ook eenvoudig. Voor elke aflevering worden alleen thema's afgesproken, zoals 'bedrijfskredietkaart', 'einde werkdag' of 'klantpresentatie', en de rest wordt ingevuld met improvisaties van de acteurs. Deze verhouding komt dicht in de buurt van 9:1. De acteurs betreden de set zonder de inhoud van de presentaties met elkaar te delen.

"Het is als een jazz-improvisatie", vergelijkt Kim. "Net zoals de ademhaling van het moment muziek creëert in plaats van het spelen van noten, leidt de improvisatie van de acteurs tot onverwachte richtingen, maar juist deze onvoorspelbaarheid is de levenskracht van het programma."

Centraal in dit hele proces staat Shin Dong-yeop. Hij benut zijn rol als CEO van DY Planning op uiterst slimme wijze. Hij creëert een sfeer waarin acteurs als Kim Won-hoon, Kim Min-gyo en Baek Hyun-jin zich vrij kunnen uitleven. Het is vergelijkbaar met een trainer die tactieken ontwikkelt en de spelers de wedstrijd op het veld laten spelen.

"Als iedereen aanvallers zijn, valt niemand op. Je hebt middenvelders nodig die het tempo bepalen, aanvallers die door de verdediging breken, en verdedigers die zwijgend ondersteunen. Als Kim Min-gyo de middenvelder is die het team bij elkaar houdt, dan zijn Kim Won-hoon en Baek Hyun-jin de aanvallers die de doelpunten scoren."

Kim Min PD is vooral dankbaar aan Hyeri voor de beginfase van het seizoen. Tijdens de eerste opnames, die vol spanning zaten, hing de geïmproviseerde opmerking van Kim Won-hoon "Dit is leuk" in de lucht. Of deze opmerking werd opgepakt of in het niets verdween, hing af van degene die erop reageerde. Kim Min PD noemde ook Son Heung-min als een gedenkwaardige gast.

"Hyeri miste die zin niet", herinnert Kim zich. "Ze reageerde handig, breidde het uit tot een komische sketch, en de sfeer op de set kwam onmiddellijk tot leven. Ik denk dat we Hyeri te danken hebben dat we tot het tweede seizoen konden doorgaan. Ook ontmoette ik Son Heung-min voor het eerst toen ik 'Shindorim Amateur Football Club' regisseerde. Dit keer verscheen hij als klant en speelde hij een geheel andere rol. Wat hij ook deed, hij toonde zijn wereldklasse talent."

Op de vraag naar een derde seizoen schudde Kim Min PD kort zijn hoofd, maar zijn woorden straalden nog steeds een duidelijke richting uit. "Natuurlijk hoop ik op een derde seizoen", zegt hij. "Maar er is nog veel materiaal te gaan. Baek Bu-jang zal niet alleen als een naïef personage eindigen, en de relaties tussen de acteurs zullen veranderen. U kunt ernaar uitkijken."

Kim Min PD staat bekend om zijn ontwikkeling van onconventionele formaten die de realiteit weerspiegelen. Zijn werk aan "Jirisan" toont zijn vermogen om de grenzen tussen fictie en werkelijkheid te vervagen. Hij gelooft er sterk in dat authenticiteit in entertainment belangrijker is dan louter humor.