5 lat od śmierci aktora Song Jae-ho: Hołd dla „narodowego ojca”

Minęło pięć lat, odkąd pożegnaliśmy zmarłego aktora Song Jae-ho. Odszedł 7 listopada 2020 roku w wieku 83 lat, po rocznej walce z chorobą, która postępowała.

Song Jae-ho, urodzony w 1937 roku w Pjongjangu w Północnej Pjonganie, rozpoczął swoją karierę w 1959 roku jako spiker w KBS Busan. W 1968 roku przeszedł do KBS jako aktor, stając się wszechstronnym wykonawcą na ekranie i w telewizji.

Jego niezapomniane role w arcydziełach takich jak „Wiek wykonawcy” (1975), „Ludzie z zaułka” (1982) i „Tamta zima była ciepła” (1984) odzwierciedlały uniwersalne emocje Koreańczyków – od młodych ludzi przeżywających zawieruchę swoich czasów, po ojcowski figury chroniące swoje rodziny lub pokonujące życiowe trudności.

W nowym tysiącleciu Song Jae-ho ponownie oczarował publiczność swoją dojrzałą kreacją doświadczonego inspektora w „Wspomnieniach o morderstwie” (2003) i starszego mężczyzny uosabiającego czystą miłość w „Kocham Cię” (2011). Jego wizerunek dobrodusznego „narodowego ojca” został uhonorowany Specjalną Nagrodą za Wkład na gali KBS Drama Awards w 2020 roku oraz Orderem Kultury Bogwana w 2021 roku.

Poza karierą aktorską, Song Jae-ho był wzorem do naśladowania. Jego niezwykła kariera strzelca sportowego i międzynarodowego sędziego doprowadziła go do udziału w Igrzyskach Azjatyckich w 1986 roku i Igrzyskach Olimpijskich w Seulu w 1988 roku. Służył również społeczeństwu jako ambasador Holt Children's Services i szef jednostki zajmującej się egzekwowaniem prawa o ochronie dzikiej przyrody.

Jego życie naznaczone było również osobistą tragedią, gdy w 2000 roku stracił najmłodszego syna w wypadku drogowym – traumę, która spowodowała u niego również krótkotrwałą amnezję.

Song Jae-ho poświęcił swoje życie aktorstwu. Jego występy były czymś więcej niż tylko interpretacją postaci; były portretami ojców naszych czasów i ucieleśnieniem zwykłego, ale niezwykłego ludzkiego życia.

Koreanska widownia z ciepłem wspomina zmarłego aktora. Wielu komentowało, że jego role sprawiały wrażenie, jakby oglądali własnych ojców, i że będą tęsknić za jego obecnością na ekranie. Jego zdolność do przekazywania głębokich emocji koreańskiego narodu jest chwalona jako wyjątkowa i niezapomniana.