Kim Chang-hoon z Sanullim: 1000 piosenek poetyckich ożywia wiersze

Południowokoreański muzyk Kim Chang-hoon, członek legendarnego zespołu Sanullim, przygotowuje się do wyjątkowego debiutu. Po czterech latach intensywnej pracy ukończył ambitny projekt: 1000 piosenek opartych na wierszach. 15-go następnego miesiąca zaprezentuje swój solowy koncert „Niewątpliwie będzie to przyjęcie” w Geam Art Hall w Seulu.

Ten unikalny koncert jest efektem projektu, w ramach którego Kim Chang-hoon skomponował muzykę do wierszy 1000 różnych poetów. Podczas występu zaprezentowane zostaną 23 z tych „piosenek poetyckich” oraz dwa klasyczne utwory Sanullim – „Wspomnienie” i „Monolog”. Przedstawienie obiecuje harmonijne połączenie literatury, muzyki i malarstwa.

Pomysł skomponowania 1000 piosenek był na początku ogromnym wyzwaniem. Kim Chang-hoon wspomina początkowe wątpliwości i obawy, zarówno ze strony otoczenia, jak i własne. „Aby stworzyć 1000 piosenek, musiałbym komponować 250 piosenek rocznie, czyli prawie codziennie bez przerwy” – wyjaśnia. „Gdybym od razu postawił sobie za cel stworzenie 1000 utworów, nie dałbym rady. To była liczba, która wydawała mi się nie do pojęcia”.

Jednak dla Kim Chang-hoona poezja jest „klejnotem zapisanym słowami”. Jego motywacja wynika z pragnienia tchnięcia życia w te „klejnoty świata”. Cztery lata ciężkiej pracy były potrzebne do realizacji jego wizji. Poezja wzbogaca i uszlachetnia ducha, a kto ją recytuje i zapamiętuje, czyni ją swoim własnym skarbem.

Kim Chang-hoon starannie wybierał swoje wiersze z antologii, zbiorów, a nawet podręczników szkolnych. W swoim procesie twórczym trzymał się zasady „jeden poeta, jedna piosenka”. Wybrane wiersze zostały przepisane, czas i emocje w nich zawarte zostały skoncentrowane, a następnie przekształcone w muzykę bez ani jednej zmienionej słowa. „Chciałem objąć jak najwięcej poetów i podarować im piosenki, wkładając życie w ich dzieła” – mówi. „Śpiewanie wierszy niezmienionych było ważne, aby nie zniekształcić oryginalnego dzieła i intencji poety. To jak dawanie poecie na miarę uszytego stroju, zamiast gotowego ubrania i mówienie mu, żeby dopasował je do siebie”.

Projekt 1000 piosenek poetyckich Kim Chang-hoona ma nie tylko wartość muzyczną, ale także literacko-historyczną. Jest to przedsięwzięcie bez precedensu, które z pewnością stanie się wielkim dziedzictwem koreańskiej literatury i muzyki popularnej.

Jeden z poetów podziękował Kim Chang-hoonowi słowami: „Dziękuję za tchnięcie życia w moją piosenkę i dane jej skrzydła”. Sam Kim Chang-hoon uważa się jednak za najszczęśliwszego, podkreślając, że czas spędzony na konfrontacji z językiem poezji stał się jego kapitałem artystycznym i powodem istnienia tego dzieła.

Na swoim koncercie 15-go w Seulu Kim Chang-hoon będzie dążył do osobistego kontaktu z publicznością. Planuje wykonać 23 swoje piosenki poetyckie i dwa utwory Sanullim. Godne uwagi jest to, że jest to jego debiut solowy po 50 latach kariery muzycznej. Koncepcja koncertu skupia się na poezji: 23 piosenki zostaną wykonane z pamięci, przy akompaniamencie wizualizacji na dużym ekranie, wyświetlającym wiersze i obrazy. „Jest ogromna różnica między czytaniem wiersza a przekazywaniem jego istoty z serca” – wyjaśnia. „Chcę dobrze przekazać kwintesencję i istotę poezji”. Charakterystyczną cechą koncertu jest również brak oklasków, aby umożliwić słuchaczom pełne skupienie się na wierszach i muzyce.

Oprócz działalności muzycznej Kim Chang-hoon jest również aktywnym malarzem. Obecnie wystawia swoje prace w Galerii Marie w Seulu razem z „wieczną divą” Kim Wan-sun na wystawie specjalnej pod tytułem „Art Beyond Fame”.

Jego malarstwo ewoluowało od wczesnych etapów samowyrażania się poprzez postacie, kwiaty, krajobrazy do muzyki i filozofii, a teraz dąży do swobody, która ujawnia własne „ja”. Podczas gdy jego wczesne prace były wynikiem powściągliwości i planowania, teraz uwalnia się od samoograniczeń i wyraża swoje doświadczenia poprzez tekstury zrodzone z medytacji i kontemplacji. Spektrum jego sztuki jest tak szerokie, że trudno uwierzyć, iż zostało stworzone przez jedną osobę.

Jego prace są złożone i przytłaczające. Odzwierciedlają wewnętrzne frustracje, smutek i ból, podczas gdy rytmy akceptacji i pozytywności przenikają płótno.

Na przyszły rok Kim Chang-hoon ma nadzieję na zorganizowanie trasy koncertowej po domach literackich. „Przede wszystkim chcę, aby mój koncert i wystawa zostały dobrze nagłośnione” – mówi. „A także planuję rozszerzyć format występów z piosenkami poetyckimi w ramach tej trasy. W całym kraju istnieją domy literackie poetów i pisarzy, i chciałbym tam koncertować. Współpracując z lokalnymi władzami, chcę połączyć centra kulturalne w całym kraju i zorganizować trasę z piosenkami poetyckimi, aby ludzie mogli na miejscu doświadczyć korzyści płynących z poezji i piękna muzyki”.

Sanullim to zespół, który zaznaczył epokę w koreańskiej muzyce i nadal jest kochany przez publiczność. Szczególnie najstarszy brat, Kim Chang-wan, nadal aktywnie działa jako wszechstronny artysta.

Drugi brat, Kim Chang-hoon, ukończył Seoul National University, a następnie pracował w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. W międzyczasie wydał pięć solowych albumów i założył zespół rockowy Kim Chang-hoon and Blackstone. W 2019 roku wrócił do Korei, rozpoczął pracę nad 1000 piosenek poetyckich i teraz ponownie występuje na scenie.

Tytuł jego solowego koncertu „Niewątpliwie będzie to przyjęcie” pochodzi z wiersza Jeong Hyun-jonga „Odwiedzający”. Wiersz brzmi:

Przyjście człowieka

To w istocie ogromna rzecz.

On

przychodzi ze swoją przeszłością

I teraźniejszością,

A także

z przyszłością.

Przychodzi całe życie.

Zakończenie wiersza brzmi: „Niewątpliwie będzie to przyjęcie”. Koncert Kim Chang-hoona będzie sceną, na której publiczność, poezja i piosenkarz będą się wzajemnie serdecznie witać.

Koreańscy internauci wyrażają swoje pozytywne reakcje i podziw dla projektu Kim Chang-hoona. Wielu komentuje: „To naprawdę innowacyjny pomysł! Nie mogę się doczekać, jak przekształci poezję w muzykę” i „Szanuję wysiłek włożony w skomponowanie 1000 piosenek. Kim Chang-hoon to geniusz!”. Niektórzy wyrażają również swoje oczekiwanie na koncert i możliwość ponownego doświadczenia poezji w ten sposób.