Avatar: Droga Popiołu – Nowe oblicza Pandory w świecie ognia i zgliszcz

Po błękitnych morzach, tym razem przenosimy się do świata 'Ognia i Popiołu'. Film 'Avatar: Droga Popiołu' ponownie poszerza widowiskowość serii, odsłaniając kolejne oblicze Pandory, zdominowane przez wulkany i popielate pustkowia.

Obraz rozpoczyna się od scen, w których rodzina Sully na swój sposób wspomina Neteyama (granego przez Jamiego Flattersa). Jego młodszy brat, Lo'ak (Britain Dalton), odnajduje łączność z bratem poprzez drzewa przodków. W świecie Na'vi śmierć nie jest końcem, lecz połączeniem, wieczną więzią z Pandorą, w której duch trwa.

Nejtiri (Zoe Saldaña) pogrążona jest w żałobie. Jake (Sam Worthington) obserwuje ją, dźwigając ciężar odpowiedzialności jako przywódca, który musi zapewnić stabilność swojej rodzinie.

Na początku Jake decyduje się powierzyć ludzkiego chłopca, Spidermana (Jacka Championa), klanowi Wiatru. Spiderman, urodzony na Pandorze, lecz posiadający ludzkie ciało, zawsze znajduje się 'na granicy'. Nie jest ani w pełni Na'vi, ani w pełni człowiekiem.

Ten wybór ma na celu ochronę Spidermana, ale jest jednocześnie aktem wykluczenia ze wspólnoty istoty, która może stanowić zagrożenie dla jego rodziny. Dylemat Jake'a, zmuszonego do rozstania się z kimś bliskim jak członek rodziny, aby chronić własną rodzinę, ponownie przywołuje fundamentalne pytania o miłość rodzinną, które od zawsze stanowiły oś sagi 'Avatar'.

Jednak ten plan zostaje zniweczony przez atak klanu Popiołu, dowodzonego przez Varang (Oona Chaplin), a rodzina Sully ponownie staje w obliczu egzystencjalnego kryzysu. 'Klan Popiołu' różni się od harmonijnej koegzystencji z naturą, prezentowanej dotychczas w serii. Zamieszkując wulkoniczne rejony i popielate ziemie, uosabiają ogień i zniszczenie, czcząc je jako 'najczystszą esencję'.

Po spotkaniu z pułkownikiem Quaritschem (Stephenem Langiem) klan Popiołu zaczyna się zmieniać. Zdobywając broń palną od 'niebiańskich ludzi' (ziemian), czyli przetworzonego metalu, ich czczona czystość stopniowo ulega zepsuciu. To nie tylko jasno pokazuje, dlaczego plemiona Pandory gardzą niebiańskimi ludźmi, ale także symbolicznie przedstawia niszczenie natury przez cywilizację.

'Avatar: Droga Popiołu' napędza ten narracyjny konflikt przytłaczającymi efektami wizualnymi. Reżyser James Cameron, po pierwszej części skupionej na świecie wody, teraz przedstawia nam inne oblicze Pandory, tym razem na tle wulkanicznych krajobrazów.

Jeśli wodne klany ukazywały przyrodę pełną życia, to teraz spalona, usypana popiołem ziemia stanowi ostry kontrast dla niebieskiej Pandory. To nie tylko zmiana scenerii, ale środek do ukazania innego oblicza natury. Słowa Varang: 'Gdy mój lud umierał, Eywa nie odpowiadała' symbolicznie pokazują, że natura może zarówno dawać życie, jak i być okrutna.

Problem tożsamości przenika całe dzieło. Lo'ak zastanawia się, czego powinien bronić po śmierci brata, a Spiderman błąka się, nie znajdując miejsca, do którego mógłby należeć. Jake, rozdarty między rolą człowieka a przywódcy Na'vi, nieustannie zmuszony jest do podejmowania wyborów. 'Avatar: Droga Popiołu' skłania do refleksji nad tym, że tożsamość nie jest wrodzona, lecz kształtowana przez liczne doświadczenia i decyzje.

'Avatar: Droga Popiołu' to blockbuster błyszczący zaawansowaną technologią i epicką skalą, lecz w jego sercu leżą tematy rodziny, straty i podróży w poszukiwaniu siebie. sjay0928@sportsseoul.com

Polscy internauci chwalili wizualną stronę filmu i jego emocjonalną głębię, zauważając, że przewyższył on emocjonalny wpływ pierwszej części. Szczególnie docenili sposób przedstawienia śmierci i żałoby w kulturze Na'vi, a wielu komentowało, jak historia skłoniła ich do refleksji nad własnymi stratami.