ละครเวที "รอคอย...รอคอยโกโด" สุดฮิต! นักแสดงดราม่าตัวท็อปถ่ายทอดความหวังผ่านเสียงหัวเราะ

โรงละครมหาวิทยาลัยกำลังเต็มไปด้วยผู้ชมที่ต่อแถวกันยาวเหยียดเพื่อชมละครเวทีเรื่อง "รอคอย...รอคอยโกโด" (Waiting for Waiting for Godot) ที่กำลังจัดแสดงอย่างประสบความสำเร็จ การแสดงที่เต็มไปด้วยนักแสดงมากฝีมือในวงการศิลปะและวัฒนธรรมนั้น ทำให้ความนิยมนี้ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ แต่ความสำเร็จที่ตั๋วขายหมดเกลี้ยงนี้มีอะไรมากกว่านั้น บทละครนี้ได้นำพาความไม่แน่นอนและความเปราะบางของชีวิตที่เราต้องเผชิญระหว่างการรอคอย มาเปลี่ยนให้กลายเป็นเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความหวังและความคาดหวัง

"รอคอย...รอคอยโกโด" เป็นละครที่ล้อเลียนและคารวะต่อบทละคร "รอคอยโกโด" (Waiting for Godot) ของ ซามูเอล เบ็คเก็ต นักเขียนรางวัลโนเบล โดยใช้ฉากหลังของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังเวทีของบทละครต้นฉบับ มาถ่ายทอดคำถามเชิงปรัชญาและบรรยากาศที่จริงจัง ให้กลายเป็นเรื่องตลกขบขัน บางครั้งบทสนทนาก็ดูไร้สาระและหนักอึ้ง แต่ก็สำรวจแก่นแท้ของชีวิตที่ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงจากความว่างเปล่าไปสู่การดำรงอยู่

**สารที่ส่งถึงผู้ที่กำลังสับสนระหว่างความเยือกเย็นและความเร่าร้อน**

เรื่องราวติดตามการรอคอยอันไม่สิ้นสุดของ "เอสเทอร์" และ "แวล" นักแสดงตัวสำรองของละครเวที "รอคอยโกโด" นักแสดงตัวสำรองคือผู้ที่เตรียมพร้อมจะแสดงแทนนักแสดงนำหากเกิดเหตุสุดวิสัย ทุกวัน ทุกคืน พวกเขาเฝ้ารอคอยโอกาสที่จะได้ขึ้นเวทีในห้องพักนักแสดงที่มืดมิดและสกปรก

โอกาสเดียวที่จะได้ขึ้นแสดงคือเมื่อมีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เช่น ไฟดับ หรือนักแสดงป่วยกะทันหัน พวกเขาถึงกับภาวนาให้เกิด "คำสาปแม็คเบธ" ตำนานเก่าแก่ในวงการละคร แต่สิ่งที่พวกเขาหวังกลับไม่เคยเกิดขึ้น การรอคอยที่ไม่มีกำหนด คำสัญญาที่ว่างเปล่า พวกเขาพยายามหลบหนีจากห้องพักอันมืดมิด แต่เมื่อมีข้ออ้างมากมายที่ทำให้พวกเขาจากไปไม่ได้ พวกเขาก็ยังคงยึดมั่นกับคำว่า "ถึงกระนั้นก็ตาม" พร้อมกับความหวัง แม้จะบ่นว่า "กฎเกณฑ์เฮงซวยของโลกนี้" แต่พวกเขาก็ปลอบใจตัวเองว่ามันเป็นโอกาสเดียวที่จะมาถึงผู้ที่ยังคงอยู่จนถึงที่สุด

สิ่งที่มาถึงพวกเขาไม่ใช่โอกาส แต่เป็นความโชคร้าย ข่าวการเสียชีวิตอย่างกะทันหันของ "ป้าเมรี่" ผู้ที่มาชมการแสดงทุกวันเป็นเวลาหนึ่งวันของ "แวล" การมีอยู่ของเธอซึ่งมาชมละครทุกวันนั้น ไม่มีใครใส่ใจหรืออยากรู้ นอกจากนักแสดงตัวสำรองทั้งสอง แม้กระทั่งหลังความตาย มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จำชื่อของเธอได้อย่างถูกต้อง คือ "แวล" บางที "โกโด" ของป้าเมรี่อาจจะเป็น "แวล" ก็เป็นได้

โอกาสที่ไม่คาดคิดมาถึงในเวลาที่ไม่คาดฝัน ด้วยความร้ายกาจของ "เอสเทอร์" "แวล" ที่ต้องไปจัดการธุระด่วน ได้เข้าไปในห้องน้ำชั้นล่างของโรงละครซึ่งเป็นเขตหวงห้ามสำหรับผู้ชม และได้พบกับประธานบริษัทบันเทิง และเซ็นสัญญาเป็นนักแสดงในสังกัด "เอสเทอร์" ผู้ที่ใช้ชีวิตหลายสิบปีในห้องพักนักแสดง ระบายความอิจฉาออกมาเป็นความโกรธ และเริ่มสั่งสอน "แวล" เกี่ยวกับศิลปะที่แท้จริง แม้จะโกรธที่โลกนี้ไม่ยุติธรรม แต่เมื่อคิดว่าจะต้องอยู่คนเดียวที่นี่ ความเหงาได้ถาโถมเข้ามา

"แวล" ผู้ไม่พอใจกับท่าทีของ "เอสเทอร์" ที่ไม่ยินดีด้วย แต่กลับตะคอกใส่ ก็วิ่งหนีออกจากคุกใต้ดิน (ห้องพักนักแสดง) ด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน แต่ไม่นานก็กลับมายังที่พักอันซอมซ่อ (ห้องพักนักแสดง) เพราะเขารู้ว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เขาจะต้องอยู่ตลอดไป แต่เป็นที่ที่อาชีพนักแสดงของเขาจะเริ่มต้นขึ้น

**การค้นหา "โกโด" ในการบรรลุเป้าหมายตนเองและความสัมพันธ์กับผู้อื่น**

"โกโด" ที่พวกเขากำลังรอคอยคืออะไร? เขาคือศิลปินผู้ยิ่งใหญ่อย่างเบโธเฟน เจ้าของรูปปั้นที่ "เอสเทอร์" หวงแหนหรือไม่? หรือคือการใช้ชีวิตอย่างหรูหราและยากลำบากราวกับรายการโชว์? เป็นความฝันของ "ไททัส" ที่อยากเป็น "แฮมเล็ต" หรือไม่?

พวกเขาบอกว่ามันคือการต่อสู้อย่างโดดเดี่ยวเพื่อไปถึงระดับศิลปะที่เบ่งบานท่ามกลางความยากลำบาก ไม่ใช่เพื่อเงิน แต่ก็เป็นเพียง "เรื่องเพ้อเจ้อ" เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความเป็นจริงที่ต้องกังวลเรื่องค่าเช่ารายเดือน เสียงของพวกเขาก็เบาลงเรื่อยๆ แต่ความเชื่อในวันที่รุ่งโรจน์ที่จะมาถึงกลับยิ่งแข็งแกร่งขึ้น แม้จะเป็นการทรมานทางใจเพราะไม่รู้ว่าวันนั้นจะมาถึงเมื่อไหร่ แต่มันก็ไม่เลวร้าย เพราะจินตนาการที่ทำให้รู้สึกดี มอบพลังให้ก้าวต่อไป

"รอคอย...รอคอยโกโด" ถามผู้ชมเช่นกันว่า "โกโดของคุณคืออะไร?" เป้าหมายในชีวิตนั้นดำเนินไปอย่างไม่สิ้นสุด และทำให้เราได้คิดทบทวนว่าเรากำลังเดินทางร่วมกับใคร และบางขณะ เราก็รอคอย "คนๆ นั้น" ที่จะเดินไปพร้อมกับเรา

ดังนั้น วันนี้ เวทีของ "รอคอย...รอคอยโกโด" ก็ได้ปิดฉากลง เหล่านักแสดงที่รอคอย "รอคอยโกโด" ดับไฟในห้องพัก และเป็นคนสุดท้ายที่ออกจากโรงละคร โดยหวังถึงวันพรุ่งนี้

แม้จะไม่มีใครรู้จัก แต่โลกทัศน์ทางศิลปะของตัวละครใน "รอคอย...รอคอยโกโด" นั้นชัดเจน "เอสเทอร์" ซึ่งรับบทโดย พัค กึน-ฮยอง และ คิม บยอง-ชอล และ "แวล" ซึ่งรับบทโดย อี ซัง-ยุน และ ชเว มิน-โฮ รวมถึง "ลอร่า" ซึ่งรับบทโดย คิม กา-ยอง และ ชิน ฮเย-ซอก ผู้รักษาความภาคภูมิใจแม้จะไม่มีตัวตน ได้ส่งมอบสารแห่งความหวังให้กับชีวิตที่ยากลำบาก

การแสดงด้นสดและการเคลื่อนไหวของนักแสดงแต่ละคน ซึ่งเป็นนักแสดงมากฝีมือ ถือเป็นจุดเด่นที่สำคัญ พวกเขาได้ศึกษาและวิจัยบทบาทอย่างละเอียด สวมใส่ชุดที่เหมาะสมที่สุด ที่สำคัญที่สุด "ชีวิตนักแสดง" ที่พวกเขาได้ผ่านมา ได้หลอมรวมอยู่ในการแสดง ช่วงเวลาของการเป็นเด็กฝึกหัด ดาราหน้าใหม่ และนักแสดงไร้ชื่อเสียง ที่พวกเขาลำบากผ่านมา ได้พัดผ่านไปบนเวที ด้วยความลึกซึ้งทางอารมณ์ที่ทำให้หวนนึกถึงอดีต ก่อให้เกิดความเข้าใจ

"รอคอย...รอคอยโกโด" ละครอันล้ำค่าที่สัมผัสได้ถึงความจริงใจของนักแสดง ผู้ซึ่งกำลังเดินไปสู่ "โกโด" ในชีวิต จะเปิดแสดงถึงวันที่ 16 พฤศจิกายน ที่โรงละคร Yes Stage 3 ในมหาวิทยาลัยแทฮังโน กรุงโซล

ชาวเน็ตเกาหลีแสดงความคิดเห็นว่า "นักแสดงระดับตำนานมารวมตัวกันแบบนี้ไม่ดูไม่ได้แล้ว" และ "การแสดงที่ดูแล้วหัวเราะทั้งน้ำตา เข้าใจชีวิตสุดๆ"