อัจฉริยะโมสาร์ท vs ซาลีเอรี: ความอิจฉาและความพินาศในละครเวที "อมาเดอุส"

เคยรู้สึกเหมือนได้ยินเพลงที่คุ้นเคยแล้วนึกถึงใครบางคนไหม? ตั้งแต่เพลงกล่อมเด็กตอนเด็ก เพลงของรักแรก หรือช่วงเวลาที่มีความทรงจำร่วมกัน

นักดนตรีแห่งศตวรรษ อันโตนิโอ ซาลีเอรี และ โวล์ฟกัง อะมาเดอุส โมซาร์ท อาจสัมผัสได้ถึงช่วงเวลาเหล่านี้ในห้วงเวลาที่ต่างกัน เรื่องราวของพวกเขาถูกถ่ายทอดผ่านละครเวทีเรื่อง "อมาเดอุส"

นี่อาจเป็นคำพูดที่แสดงถึงความเป็นมนุษย์อย่างสุดซึ้ง แต่นั่นคือขีดจำกัดของเขา อย่างไรก็ตาม เขาเผยความรู้สึกที่มีต่อ 'เขา' คนนั้น

เพลง "Twinkle Twinkle Little Star" ที่ได้ยินมาตั้งแต่เด็ก หรือ "The Marriage of Figaro" และ "The Magic Flute" ที่เคยได้ยินตอนเรียนวิชาดนตรี เพลงเหล่านี้เกิดขึ้นจากเรื่องราวเบื้องหลังอย่างไร

ละครเวที "อมาเดอุส" เป็นหนึ่งในเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างซาลีเอรีและโมซาร์ท โดยอิงจากบทละครของ ปีเตอร์ เชฟเฟอร์ นักเขียนบทละครชื่อดังชาวอังกฤษ การแสดงบนเวทีเป็นเพียงเรื่องราวที่ซาลีเอรีอิจฉาและริษยาโมซาร์ท จนผลักไสเขาไปสู่ความสิ้นหวัง แต่ท้ายที่สุด เขาก็ต้องชดใช้ด้วยความพินาศจากการมาถึงขีดจำกัดของความเป็นมนุษย์ นี่คือจุดสิ้นสุดของความละโมบและความเย่อหยิ่ง

การแสดงเริ่มต้นจากบุคคลที่อิจฉาอัจฉริยะที่มีอายุเพียง 10 ขวบ มันน่าขันที่ผู้ใหญ่กลับรู้สึกถึงความภาคภูมิใจที่ได้จากเด็กน้อย ในยุคปัจจุบัน อาจมีการแนะนำให้ไปพบนักจิตวิทยา แต่ 'ลุง' คนนั้นไม่รู้ถึงอนาคตเลย ทั้งๆ ที่เขาเองก็เคยเป็นบุคคลที่ได้รับการยกย่องในสมัยนั้น แต่เขากลับผลักดันบุคคลที่เหนือกว่าเขาให้ถึงแก่ความตายเพื่อ 'เอาตัวรอด' ชีวิตสุดท้ายของเขาเป็นอย่างไร

นักแสดงที่รับบทเป็น "อันโตนิโอ ซาลีเอรี" ผู้ไต่เต้าจากชนบทที่ยากจนสู่การเป็นนักดนตรีประจำราชสำนัก ได้แก่ ควอน โฮ-ซาน, ควอน ยุล, และ คิม แจ-อุค ส่วน "โวล์ฟกัง อะมาเดอุส โมซาร์ท" ผู้ได้รับพรสวรรค์จากพระเจ้า ได้แก่ มุน ยู-กัง, ชเว จอง-อู, และ ยอน ยู-ซอก

◇ ความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ท่ามกลางเสียงดนตรีอันงดงาม

"Twinkle Twinkle Little Star, how beautifully you shine"

โลกแห่งดนตรีของโมซาร์ทถูกรังสรรค์ขึ้นมา การผสมผสานระหว่างดนตรีและการเต้นรำ ทำให้เหมือนได้ชมฉากในภาพยนตร์ การแสดงบนเวทีเปรียบเสมือนการเดินตามเฟรมของภาพยนตร์ ผ่านก้าวเดินที่สะท้อนแสงไฟบนบันไดสีทอง

ท่ามกลางความมืดและสว่าง สีดำและสีขาว โมซาร์ทผู้บ้าคลั่งปรากฏตัวผ่านคำพูดและความคิด ซาลีเอรีไม่สามารถแตะต้องเขาได้ เนื่องจากโมซาร์ทคือเครื่องมือที่พระเจ้าทรงเลือก เขาทำได้เพียงสะสมความเกลียดชังและความขยะแขยงเมื่อมองดูเขา นี่คือ 'ชีวิตประจำวัน' ของซาลีเอรีที่ไม่สามารถก้าวต่อไปได้

แต่ที่น่าขันคือ ซาลีเอรีเป็นนักดนตรีที่ทุกคนเคารพนับถือ ได้รับความโปรดปรานจาก 'กษัตริย์' แต่ภายนอกดูดี แต่ข้างในกลับดำมืดและเน่าเปื่อย เขามีเพียงโน้ตเพลงที่สะอาดบริสุทธิ์

แต่เมื่อเห็นโมซาร์ทที่ไม่พบร่องรอยการแก้ไข เขาก็ได้ตระหนักถึงความเลวร้ายที่สุดของตัวเอง

ประตูสู่สวรรค์และนรกได้เปิดออก ไม้กางเขนที่คิดถึงบนเวทีสื่อถึงชีวิตก่อนหน้าและชีวิตหลังจากนี้

การผลิตที่ดูหรูหราแต่ถูกปกปิดด้วยผ้าใบ แสดงถึงความรัก ความเกลียดชัง และการให้อภัยที่ผสมผสานกับอารมณ์ของละคร ทำให้ความรู้สึกยกระดับขึ้น ไม้กางเขนที่สะท้อนเป็นเงาหลังม่านบ่งบอกถึงสิ่งนี้

◇ ช่วงเวลาที่ "La generosa" อันหยาบคายถูกห่อหุ้มด้วยความงาม

ซาลีเอรีมองโมซาร์ทผู้เหมือน "คนบ้า" และเรียกตัวเองว่า "อุดมคติ" โมซาร์ทที่หมกมุ่นอยู่กับสุรา การพนัน ผู้หญิง และความสุข เขาคร่ำครวญถึงคนที่อยากจะฆ่าแต่ฆ่าไม่ได้ และร้องไห้ออกมาด้วยความทุกข์ทรมานที่แม้ไม่เข้าใจความหมายแต่ก็เชื่ออย่างเต็มที่

เขาเรียกผู้หญิงของโมซาร์ทว่า "La generosa" ในตอนแรกเขาเรียกพวกเธอว่า "ผู้หญิงสำส่อน" แต่ต่อมาเขากลับเรียกผู้หญิงของตัวเองว่า "ผู้หญิงผู้มีใจกว้าง" เขาแสดงสองด้านของตัวเองที่ใช้ผู้หญิงเพื่อที่จะได้บางสิ่งมา ต่อมาเขาตบหน้าผากของตัวเองที่อยู่จุดต่ำสุด แต่มีเพียงเขาเท่านั้นที่จะรับรู้ได้

ซาลีเอรีที่หวาดกลัวในเงาที่ปกคลุมด้วยม่านและแสงไฟ แตกต่างจากภาพบนบันไดสีทอง ประตูสวรรค์และนรกเปิดออก ซาลีเอรีตัวสั่นอยู่ใต้ไม้กางเขนที่ทอดเงาลงมา แต่โมซาร์ทเองก็ร้องไห้ออกมาเป็นเงาเช่นกัน พวกเขาอยากจะขออภัยใครกันแน่? หรือใครควรจะขอโทษใคร? แล้วคุณล่ะ ใครคือผู้ที่คุณต้องขอโทษ?

ในที่สุด ใครคือผู้ที่ต้องขอการให้อภัยอย่างแท้จริง? "อมาเดอุส" พูดถึงผู้ที่ได้รับการให้อภัยและผู้ที่ไม่ได้รับการให้อภัยในยุคนี้ และอีกสิ่งหนึ่ง คือบอกกับผู้ที่ต้องขอการให้อภัยอย่างแท้จริง

"อมาเดอุส" ที่ทำให้หัวใจเต้นระรัวและดำดิ่งสู่ชีวิตของทั้งสองคน จะจัดแสดงจนถึงวันที่ 23 ณ โรงละครใหญ่ Hongik University Daehangno Art Center ในเขต Jongno, Seoul.

ชาวเน็ตเกาหลีแสดงความคิดเห็นว่า "การตีความเรื่องราวของโมซาร์ทและซาลีเอรีน่าสนใจมาก" และ "การแสดงของนักแสดงยอดเยี่ยมจริงๆ ทำให้เข้าใจความซับซ้อนของมนุษย์ได้ดี"